- Katılım
- 3 Ocak 2009
- Mesajlar
- 4,176
- Tepkime puanı
- 35
- Puanları
- 48
- Yaş
- 41
- Konum
- TOKAT ERBAA
- Enst.
- KORG PA 900
simdi seni düsünüyorum biliyorsun
aklima ellerin geliyor önce
yagmurlu bir gün hatirliyorum
islanmis bir serçe kusu hatirliyorum
durup durup ölümü hatirliyorum
alnima bir isik vuruyor karanlikta...
sonra alabildigine bir sessizlik basliyor
alabildigine bir deniz
alabildigine kum.
içim ürpertilerle dolu
karanlik denizlerin ortasinda
seni düsünüyorum
hani denizin insani deli eden maviligi
nerde o günes pariltilari nerde?
göremiyorum ama duyuyorum
yaklasan firtina sen olmalisin.
bu rüzgar senin hayallerin olmali
senin ümitlerin senin arzularin olmali
bütün karanliklara raziyim
yalniz çok uzaklarda bir gemici feneri yanmali
bu korkunç agirliklari kim koydu basima
bu marsandiz trenleri nereye gidiyor
ben bir katran deniziyim artik
dalgalarim iri kayaliklari döver durur
bütün yaratiklar derinliklerimde kapkara
ne bir seven var beni
ne bir anlayan bulunur
içimde çalkalanir bir dünya
kulaklarimda karanligin ugultusu
ve gözbebeklerimde korkunun en büyügü
bir büyük dünyada yalniz kalma korkusu
ölürsem korkudan ölecegim.
düsen yildizlar gibi batan gemiler gibi yanizligim
sisli safaklar dogar ufkumda
kör biçaklar bilenir düslerimde hergece
kirli bir günes kahreder dalgalarimi
bir çamur yigini sivanir yüzüme
gitgide artar yalnizligim
sonra duyarim iliklerimde sabahin oldugunu.
bir yosun parçasi kimildanir gerinir.
bittigi yerde baslar yalnizligim.
pusulalar islemiyor artik
yildizlar yol göstermiyor.
rüzgar bile ihanet etti bize.
bir saçlarin vardi deli divane oldugumuz
bir saçlarin vardi bir saçlarin vardi...
alnina düserdi aksamlari
hiç degilse yasadigimizi bilirdik hayal meyal
nefes aldigimizi insan oldugumuzu bilirdik.
saçlarin bizi kurtarirdi düstügümüz girdaplardan
bizi bir derinlerden
yeryüzüne çikarirdi.
her telinde mevsimleri seyrettigimiz
varligini en büyük mutluluk bildigimiz
bir saçlarin vardi deli divane oldugumuz..
simdi bütün gün üstüme yagmur yagiyor
bütün gece kar..
yalnizligin tam ortasindayim artik
yalnizlik kadar...
bilsen nasil üsüyorum
al su ellerimi isit biraz
ya da al götür bu soguklari bu yagmurlari
görmüyor musun beni öldürecekler artik
beni öldürecekler diyorum sana
geçmis gelecek bütün yillarim
bütün umutlarim senin olsun
beni bu karanlik denizlerde birakma.
aklima ellerin geliyor önce
yagmurlu bir gün hatirliyorum
islanmis bir serçe kusu hatirliyorum
durup durup ölümü hatirliyorum
alnima bir isik vuruyor karanlikta...
sonra alabildigine bir sessizlik basliyor
alabildigine bir deniz
alabildigine kum.
içim ürpertilerle dolu
karanlik denizlerin ortasinda
seni düsünüyorum
hani denizin insani deli eden maviligi
nerde o günes pariltilari nerde?
göremiyorum ama duyuyorum
yaklasan firtina sen olmalisin.
bu rüzgar senin hayallerin olmali
senin ümitlerin senin arzularin olmali
bütün karanliklara raziyim
yalniz çok uzaklarda bir gemici feneri yanmali
bu korkunç agirliklari kim koydu basima
bu marsandiz trenleri nereye gidiyor
ben bir katran deniziyim artik
dalgalarim iri kayaliklari döver durur
bütün yaratiklar derinliklerimde kapkara
ne bir seven var beni
ne bir anlayan bulunur
içimde çalkalanir bir dünya
kulaklarimda karanligin ugultusu
ve gözbebeklerimde korkunun en büyügü
bir büyük dünyada yalniz kalma korkusu
ölürsem korkudan ölecegim.
düsen yildizlar gibi batan gemiler gibi yanizligim
sisli safaklar dogar ufkumda
kör biçaklar bilenir düslerimde hergece
kirli bir günes kahreder dalgalarimi
bir çamur yigini sivanir yüzüme
gitgide artar yalnizligim
sonra duyarim iliklerimde sabahin oldugunu.
bir yosun parçasi kimildanir gerinir.
bittigi yerde baslar yalnizligim.
pusulalar islemiyor artik
yildizlar yol göstermiyor.
rüzgar bile ihanet etti bize.
bir saçlarin vardi deli divane oldugumuz
bir saçlarin vardi bir saçlarin vardi...
alnina düserdi aksamlari
hiç degilse yasadigimizi bilirdik hayal meyal
nefes aldigimizi insan oldugumuzu bilirdik.
saçlarin bizi kurtarirdi düstügümüz girdaplardan
bizi bir derinlerden
yeryüzüne çikarirdi.
her telinde mevsimleri seyrettigimiz
varligini en büyük mutluluk bildigimiz
bir saçlarin vardi deli divane oldugumuz..
simdi bütün gün üstüme yagmur yagiyor
bütün gece kar..
yalnizligin tam ortasindayim artik
yalnizlik kadar...
bilsen nasil üsüyorum
al su ellerimi isit biraz
ya da al götür bu soguklari bu yagmurlari
görmüyor musun beni öldürecekler artik
beni öldürecekler diyorum sana
geçmis gelecek bütün yillarim
bütün umutlarim senin olsun
beni bu karanlik denizlerde birakma.
