- Katılım
- 9 Ağu 2011
- Mesajlar
- 0
- Tepkime puanı
- 42
- Puanları
- 12
- Konum
- İstanbul/Pendik
- Enst.
- KORG PA300 pa600 pa900 pa3x
Düşme!
Düşersen, bağımsızlığını
ilan eder dostların,
Görüş günlerin
yasaklanır, gelenin
gidenin olmaz.
Bayram eder
düşmanların, düşme!
Düşünce, bütün
düşüncelerin değişir
hayata dair.
Dostluk, arkadaşlık, aşk…
yeniden şekillenir
beyninde, düşme!
Hayatın ve dostların
vefasızlığını görünce
yaralanır duyguların en
derinden, düşme!
Düştün mü ilk önce
güvendiklerin vurur
sırtından.
Kimse bakmaz yüzüne,
işe yaramaz adam
olursun.
Bir bir uzaklaşır dostların
senden.
Tutacak dal bulamaz
yorulursun, düşme!
Düştün mü isyan edersin
yaşadığın hayata,
Gözyaşlarını dökersin
her gece yastığa.
Yılanın ne kadar masum,
kurdun suçsuz, çakalın
çakal olmadığını
anlarsın iki yüzlü
insanları görünce,
düşme!
Düşme, düşünce sahili
olmayan bir deniz olur
koca dünya.
Sığınacak bir liman
bulamaz, kaybolursun.
İki yüzlü düzenbazlar
hüküm sürerken, sen
kederinden kahrolursun.
Düşme! Düştün mü baş
ucunda bir tek anan olur,
gerisi yalan olur.
“İmdat!” demeye engel
olur gururun düşme!
Kalıbı beş para etmez
adamın söylediği sözden
yaralanır onurun,
düşme!
Düşersen maziye dalar
gider gözlerin,
yazılmamış hikayeni
okursun.
Düğümlenir boğazında
kelimeler, kederinden
kahrolursun düşme!
Haddini de hesabını da
bileceksin bugünlerde;
Yoksa farkın kalmaz bu
yolda gelip gidenlerle.
Seni üzenleri hayatından
sileceksin gerekirse,
düşme!
En iyisi mi bir kurşun
hayatın orta yerine,
barut izleri kalsın
ellerinde;
Ama sen sakın düşme
Düşersen, bağımsızlığını
ilan eder dostların,
Görüş günlerin
yasaklanır, gelenin
gidenin olmaz.
Bayram eder
düşmanların, düşme!
Düşünce, bütün
düşüncelerin değişir
hayata dair.
Dostluk, arkadaşlık, aşk…
yeniden şekillenir
beyninde, düşme!
Hayatın ve dostların
vefasızlığını görünce
yaralanır duyguların en
derinden, düşme!
Düştün mü ilk önce
güvendiklerin vurur
sırtından.
Kimse bakmaz yüzüne,
işe yaramaz adam
olursun.
Bir bir uzaklaşır dostların
senden.
Tutacak dal bulamaz
yorulursun, düşme!
Düştün mü isyan edersin
yaşadığın hayata,
Gözyaşlarını dökersin
her gece yastığa.
Yılanın ne kadar masum,
kurdun suçsuz, çakalın
çakal olmadığını
anlarsın iki yüzlü
insanları görünce,
düşme!
Düşme, düşünce sahili
olmayan bir deniz olur
koca dünya.
Sığınacak bir liman
bulamaz, kaybolursun.
İki yüzlü düzenbazlar
hüküm sürerken, sen
kederinden kahrolursun.
Düşme! Düştün mü baş
ucunda bir tek anan olur,
gerisi yalan olur.
“İmdat!” demeye engel
olur gururun düşme!
Kalıbı beş para etmez
adamın söylediği sözden
yaralanır onurun,
düşme!
Düşersen maziye dalar
gider gözlerin,
yazılmamış hikayeni
okursun.
Düğümlenir boğazında
kelimeler, kederinden
kahrolursun düşme!
Haddini de hesabını da
bileceksin bugünlerde;
Yoksa farkın kalmaz bu
yolda gelip gidenlerle.
Seni üzenleri hayatından
sileceksin gerekirse,
düşme!
En iyisi mi bir kurşun
hayatın orta yerine,
barut izleri kalsın
ellerinde;
Ama sen sakın düşme
