Herkes acılı ve yaralı. Kendince bir şeyler gönül sızıltısıyla feryat etmekte ve yazmaya çalışmakta. Kimi devletin, kimide alınmayan önlemlerin peşinde. Yanan gönüllerince cevap ve soru peşinde. Hepside yerden göğe haklı. Bu gün sana, yarın bana (heleki biten aileler, çoluk çocuk) en büyük kayıp bu. Maallesef ölen öldüğüyle kalıyor, Parayla pulla asla likide edilemez. Çünkü ticari değil. Maneviyat meselesi. Hiçbirimiz gerçekten başımıza gelmeden (Allah göstermesin) anlayamayız. Ateş düştüğü yeri yakar. Onların acısını tam olarak anlamak için aynı şeyleri yaşaması gereken insanlarda var olduğunu düşünmekteyim. Neden? Şu sitede herkes gönül feryadını dile getirirken bu durumda dahi siyasetten, politikadan (her ikiside aynı şey ! ) tek bahis eden bir insanın ciddiyetinden ve samimiyetinden tamamen kuşkuluyum. Kötü niyet beslediğinden değil ! ,tamamen cehaletine veriyorum. Bir de 800 kişilik bir ekip ve vardiya zamanı (Nöbet değişimi) En son duyduğum 280 küsur kişi ölmüş (ne kadar doğruysa) kalan sağların nüfusu zaten belli geri kalan nerde? Sağ olsalar bile bu saatten sonra yaşamaları imkansız. Bu onarılamayacak insanlık rezilliğine bir son dileğimle Allah tüm hakka kavuşanlara rahmet, kalanlarada sabır diliyor ve taziyelerimi sunuyorum. Şu üzgün halimizde feryat ettim. Olumsuz cevaplar hiç umurumda bile değil.