Konuya cevap cer




unutamıyorum






Unut demek kolay gel bana sor bir de 




Unutamıyorum işte unutamıyorum 




Bir şey var şuramda beni kahreden 




Şuramda tam yüreğimin üstünde 




Çakılı duran bir şey var 




Elimde değil söküp atamıyorum 




Dalıp dalıp gidiyor gözlerim derinlere 




Kimi görsem biraz sana benziyor 




Seni hatırlatıyor şu bulut şu gökyüzü 




Şu kayaları döven deniz 




Şu hüzünlü melodi şu napoliten şarkı 




Bir zamanlar beraber dinlediğimiz 




Boyuna seni düşünüyorum durmadan usanmadan 




Şimdi diyorum o ne yapıyor acaba 




O güzelim gözleri kime bakıyor 




O canım elleri nerde 




Oysa günler o günler değil 




Akşamlar o akşamlar değil 




Ve kalan şimdi sadece özlemin gecelerde 




Durup durup seni büyütüyorum içimde 




Seninle acılar büyütüyorum 




Yeni yeni kederler büyütüyorum dayanılmaz 




Kirli sular yürüyor iliklerime 




Bir zehir karışıyor kanıma anlıyor musun 




Bir daha görsem seni diyorum bir daha görsem 




Bir gün olsun bir dakika olsun 




Unut demek kolay, gel bana sor bir de 




Hatırladıkça gözyaşlarımı tutamıyorum 




Dilimin ucunda sen; başımın içinde sen 




Kader misin, ecel misin nesin sen 




Unutamıyorum işte unutamıyorum... 


alıntı


Ümit Yaşar OĞUZCAN







ümit yaşar..sevmek neymiş birgün anlarsın..






Uykuların kaçar geceleri


Bir türlü sabah olmayı bilmez


Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya


Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında


Ne çarşaf halden anlar, ne yastık


Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık


Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın


Onun unutamadığın hayali


Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine 


Sevmek neymiş birgün anlarsın 


Birgün anlarsın aslında herşeyin boş olduğunu


Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin


Gün gelirde sesini bir kerecik duymak için


Vurursun başını soğuk taş duvarlara


Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın


Duyarsın


Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın


Sevmek neymiş birgün anlarsın


Birgün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin


Niçin yaratıldığını


Bu igrenç dünyaya neden geldiğini


Uzun uzun seyredersinde aynalarda güzelliğini


Boşuna geçip giden yıllarına yanarsın


Dolar gözlerin için burkulur


Sevmek neymiş birgün anlarsın


Birgün anlarsın sevilen dudakların


Sevilen gözlerin erişilmezliğini


O hiç beklenmeyen saat geldi mi


Düşer saçların önüne ama bembeyaz


Uzanır gökyüzüne ellerin


Ama çaresiz, ama yorgun, ama bitkin


Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın


Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı


Sevmek neymiş birgün anlarsın


Birgün anlarsın hayal kurmayı


Beklemeyi


Ümit etmeyi


Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir


Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi


Lanet edersin yaşadığına


Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın


O zaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden


SENI SEVDIĞIMI BIRGÜN ANLARSIN 







Tam gögsünün üstünde bi yerin




Evin seni içine sığdıramayacak kadar dar olduğunu farkedeceksin... 


Sokağa fırlayacaksın...sokaklarda dar gelecek 


Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi... 


Ne denizin mavisi açacak içini,ne pırıl pırıl gökyüzü.. 


Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek,bir yandan da kaybolacak Kadar küçüleceksin... 


Birileri sana birşeyler anlatacak durmadan... 


"yaşamak güzel" 


"önemli olan sağlık" 


"BOŞVER HERŞEY UNUTULUR" 


Sen hiç birini duymayacaksın... 


Gözyaşlarından etrafı göremeyecek hale geleceksin. 


O'nun ölmesini isteyecek kadar nefret edecek,az sonra kollarında ölmek İsteyecek kadar çok seveceksin... 


Hep ondan bahsetmek isteyeceksin... 


"ölüme çare bulundu" yada "yarın kıyamet kopacakmış" deseler başını kaldırıp "ne dedin?" diye sormayacaksın 


Yalnız kalmak isteyeceksin... 


Hemde kalabalıkların arasında kaybolmak,ikiside yetmeyecek. 


Geçmişi düşüneceksin.nerdeyse dakika dakika ,ama kötüleri atlayarak; 


Onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin,gittiğiniz yerlere gitmek... 


Bu sana hiç iyi gelmeyecek ama bile bile yapacaksın. 


Biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylese,kaçacaksın. 


Aslında kurtulmak istediğin halde,o acıyı yaşamak için direneceksin. 


Hayatının geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin... 


Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin... 


Herkesi ona benzetip kimseyi onun yerine koyamayacaksın. 


Hiç birşey oyalamayacak seni,ilaçlara sığınacaksın. 


Bir kaç saat kafanı bulandıran ama asla onu unutturmayan. 


Sadece bir müddet buzlu camın arkasından seyrettiren. 


Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek. 


Boğazın düğümlenecek,dinleyemeyeceksin. 


Uyumak zor uyanmak kolay olacak,sabahı iple çekeceksin. 


Bazende "hiç güneş doğmasa"diyeceksin 


Ne geceler rahatlacak seni,ne gündüzler 


Ölmeyi isteyip,ölemeyeceksin. 


Belki çivi çiviyi söker diye can hawliyle önüne çıkana sarılacaksın 


NAFİLE.... 


Düşüncesi bile tahammül edilemez gelecek 


Rüyalar göreceksin gerçek olmasını istediğin. 


Her sıçrayarak uyandığında onun adını söylediğin fark edeceksin 


Telefonon çalmasını bekleyeceksin 


Aramayacağını bile bile 


Her çaldığnda yüreğin ağzına gelecek 


Ağlamaklı konuşacaksın her arayanlarla 


Yüreğin burkulacak, 


Canın acıyacak. 


bir daha sevmemeye yemin edeceksin 


Hayata dair hiç birşey yapmak gelmeyecek içinden 


Onun sesini bir daha duymak için yanıp tutuşacaksın 


Defalarca aradığı günlerin kıymetini bilmediğin için kendinden nefret ediceksin 


Yaşadığın şehri terk etmek isteyeceksin 


Onunla hiçbir anınızın olmadığı bir yerlere gidip yerleşmek 


Ama bir umut,onunla bir yerlerde karşılaşma umudu... 


bu umut sizi gitmekten alıkoyacak. 


Gel gitler içinde yaşayacaksın; 


TABİİ BUNA YAŞAMAK DENİRSE ! Tam gögsünün üstünde bi yerin acıyacak... 







Geri
Üst